ÖZ
Etkinleştirme (aktivasyon) paradigmasının refah devletlerinin yeniden yapılandırılmasına etkisini konu alan birçok çalışma bulunmaktadır. Aktivasyon anlayışını yansıtan politikalar, yurttaşların ücretli çalışma yoluyla kendi refahları için daha fazla sorumluluk almaları yönünde etkinleştirilmelerine hizmet etmektedir. Aktif işgücü politikaları ise aktif refah anlayışının somutlaştığı önlemler olarak, aktivasyon anlayışının en önemli araçlarından biri olarak değerlendirilmektedir. Söz konusu politikalar formal politika reformlarına karşılık gelmektedir. İlgili yazında aktivasyon politikaları alanında prosedürel reformları konu edinen çalışmalar da önem kazanmaktadır. Bu yazın, aktif işgücü politikalarının yönetimi ya da aktivasyonun yönetişimi (management of activation) olarak tartışılmaktadır. Prosedürel reformlar özellikle Yeni Kamu Yönetimi anlayışı altında şekillenen amaçlar bağlamında yönetim ve yarı piyasalar yoluyla piyasalaşma gibi süreçleri içermektedir. Aktivasyonun yönetişimi tartışmaları yönetim reformlarının formal reformların içeriğini de etkilediğini de göstermektedir. Bu çalışma, aktif işgücü politikalarını ilgili yazındaki prosedürel reformların değerlendirilmesi ve Türkiye’de kamu istihdam hizmetlerinin sunumunda hayata geçirilen reformlar bağlamında ele almayı amaçlamaktadır. Türkiye, aktivasyon programlarının uygulanması ve kamu istihdam hizmetlerinin reformu açısından geç kalan bir ülke olarak değerlendirilebilir.
Anahtar Kelimeler : Aktivasyon, aktif işgücü reformları, yönetim reformları, kamu istihdam hizmetleri, Türkiye