ÖZ
Farklı eğitim düzeylerinden gençler, dünyanın hemen her yerinde, istihdama erişmede çeşitli zorluklar yaşamaktadır. Önemli bir oranda genç nüfusa sahip olan Türkiye, bu sorunun üst düzeyde yaşandığı ülkeler arasındadır. Gerçeği yansıtmak konusunda fazla iyimser olan resmi rakamlar bile genç işsizliğinin ciddiyetini anlamak için yeterli görülebilir. Türkiye İstatistik Kurumu’nun verilerine göre ülkede, 1524 yaş arası her beş gençten biri işsiz konumundadır. Buna ek olarak, yükseköğretim gördüğü alan dışında bir işte çalışanlar ve atipik istihdamla yetinmek durumunda kalanların sayısı da giderek artmaktadır. Bu durum, büyük umutlarla üniversiteye gönderilen gençler ve aileleri arasında hayal kırıklığı ve öfke gibi güçlü duygulara yol açmaktadır. Ayrıca, mezunlar ve ailelerinin hissettiği kaygı ve gerginlik, başta eğitim ilişkileri olmak üzere tüm toplumsal ilişkilere de yansımaktadır. Bu araştırma, üniversite mezunlarının ilk iş arama sürecindeki tecrübelerini ortaya çıkararak eğitimleriyle ilişkili bir biçimde tartışmayı amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda, yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılarak, Kocaeli Üniversitesi’nin farklı bölümlerini 2014 Bahar döneminde tamamlayan mezunlarla, 2015 yılının yaz aylarında derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Çalışma, üniversite mezunlarının tecrübeleri ışığında, bir yandan yükseköğretim-emek piyasası ilişkisini, eğitimin gerçek anlamına ilişkin tanımlara başvurmak yoluyla sorgularken, öte yandan üniversite öğrencilerinin emek piyasasına hazırlıkları bağlamında çözüm önerileri sunmaya niyetlenmektedir
Anahtar Kelimeler : ÖZYüksek Öğretimin Değeri, Emek Piyasası, Gençİşsizliği, İstihdam Edilebilirlik, Sosyal Ağlar, Beşeri Sermaye