Ekonomi ve Hukuk Dergisi

Makalenin Dili

: tr

  • Nurşen Caniklioğlu
6356 Sayılı Kanuna Göre Grev Yasakları ve Grevin Ertelenmesi

ÖZ

İşçilerin taleplerini işverene kabul ettirebilmeleri için sahip oldukları en önemli silah grevdir. Bu nedenle çağdaş hukuk sistemleri işçinin grev hakkını en geniş biçimde kullanılabilmesine olanak sağlayacak düzenlemeler öngörmektedir. 6356 sayılı Kanun ise öngördüğü grev yasakları ile konuda pek çok sınırlama ve yasaklama içermektedir. Gerçekten Kanunda grevin yasak olduğu işler ve işyerleri oldukça geniş düzenlenmiştir. Bunun gibi 6356 sayılı kanunda grev hakkının kullanımını olanaksız hale getirebilen bir diğer kurum da grev ertelemesidir. 2822 sayılı Kanun döneminde de büyük eleştirilere neden olan grev ertelemesi hemen hemen aynı hükümlerle 6356 sayılı Kanuna alınmıştır. Bu çalışmada grev yasakları ve grev ertelemesi ILO’nun konuya ilişkin görüşleri de belirtilerek incelenecektir
Anahtar Kelimeler : Grev hakkı, kanuni grev, siyasi grev, grev yasakları, grev ertelemesi
Bans of Strike and Adjournment of Strike According to the Law Numbered 6356

ABSTRACT

Strike is the most important instrument of the employees to make the employer agree on their requests. That’s why the regulations guaranteeing the right of strike to be exercised broadly are made in the modern law systems, while by the Law numbered 6356 many limitations and bans about strike keep on. As per this Law the works and workplaces, which strikes are banned on, are regulated in a broad sense. Moreover the adjournment of strike makes the exercise of the right impossible. The adjournment of strike, which was criticized while the Law numbered 2822 were in force, is similarly regulated in the Law numbered 6356. In this article bans of strike and adjournment of strike will be analysed in the light of the opinions of ILO
Keywords : right of strike, legal strike, political strike, bans of strike, adjournment of strike

Kaynak Göster

APA
CANİKLİOĞLU, N., & . ( 2013). 6356 Sayılı Kanuna Göre Grev Yasakları ve Grevin Ertelenmesi. Çalışma ve Toplum, 4(39), 289-316. https://doi.org/