ÖZ
Ülkeler arasında olduğu gibi bir ülkenin iç bölgeleri arasında da eşitsizlikler, iktisadi ve doğal kaynakların dağılımında farklılıklar bulunmaktadır. Latin Amerika ekonomileri ile birlikte Türkiye, hem kişiler arasında gelir dağılımı hem de bölgeler arasında gelişmişlik farklarının en yüksek olduğu ülkeler arasında yer almaktadır. Ülkemizde uygulanmış olan bölgesel gelişme projeleri, il ve bölge planı deneyimleri, “Kalkınmada Öncelikli Yöreler” politikası ve bölgesel teşvikler gibi değişik politika araçları da istenen düzeyde başarı elde edememiştir. Türkiye’yi tek bir homojen bölge olarak ele alan ve bölgesel karakteristikleri göz ardı ederek uygulamaya geçirilen politikaların beklenen sonuçları doğurmadığı görülmektedir. Genel itibarıyla Türkiye, doğu-batı ayırımında gelişmişlik farkının derinden hissedildiği bir ülke konumundadır. Bu çalışmanın amacı da nüfus ve fert başına gelir esasına dayalı olarak Türkiye’yi iki büyük bölgeye doğu ve batı bölgeleri ayırarak, Türkiye Girdi-Çıktı Tablosunu ve Sosyal Hesaplar Matrisini iki bölgeli ve iki sektörlü bir yapıda ele almak; ve bir Hesaplanabilir Genel Denge Modeli yardımı ile de bölgesel politika araçlarının etki analizini gerçekleştirmektir. Bu model çalışması ile birlikte, bölgesel gelişmeye etki eden tüm politika araçlarının ölçülebilir sonuçlarının elde edilmesi mümkün olmaktadır
Anahtar Kelimeler : ÖZGirdi-Çıktı Akımları, Sosyal Hesaplar Matrisi(SHM), Türkiye Doğu – Batı Hesaplanabilir Genel Denge Modeli(HGD), İşgücü Piyasaları, İstihdam, Büyüme, Nüfus, Göç Akımları.
