ÖZ
Bu makale, Türkiye’de sendikalaşma oranının neden düşük, sendikaların neden güçsüz olduğunu incelemektedir. Bu duruma yol açan, sendikalara içsel ve dışsal faktörleri bir arada ele almaktadır. Makalenin ilgili literatüre özgün katkısı, çalışma ilişkileri alanında yönetici konumunda olan kişilerle yapılmış niteliksel bir araştırmaya dayanmasıdır. Alanın temel taraflarının tümünden işçi sendikaları, kamu görevlileri sendikaları, işveren örgütleri, ilgili bakanlık yöneticilerle görüşülmüş, çalışma ilişkileri alanının temel sorunlarının bir panoraması çıkartılmış, farklı bakış açıları yansıtılmıştır. Sendikal hareketin durumuna ilişkin en iyimser değerlendirmeler son yıllarda üye sayısı oranı artan sendika temsilcilerinden gelirken, diğer görüşmeciler daha kötümser değerlendirmeler yapmıştır. Kimi sendika temsilcilerinde özeleştirelliğin yok denecek kadar az olduğu gözlenirken; kimileri kayda değer özeleştirilerde bulunmuştur. Dışsal faktörler konusunda yetkin bir analiz ortaya koyan sendika temsilcileri, sendikal hak ve özgürlükler konusunda karanlık bir tablo çizmiştir. İşçi sendikası temsilcilerinin tümü, hukukun ve idarenin, özel sektörde sendikalaşan işçileri işveren baskısı karşısında korumadığı konusunda hemfikirdir.
Anahtar Kelimeler : Sendika, Çalışma İlişkileri, Sendikasızlaşma, Sendikal Haklar, Adalet ve Kalkınma Partisi