ÖZ
Kalkınma ajansları Türk idari teşkilatına 2000’lerde dahil olmuştur. Geleneksel kamu yönetimi anlayışının hantal, büyük ölçekli, geniş kadrolu kurumlarından kopuş amacını simgelerler. Esnek, dinamik, maliyet etkin ve yeni şartlara uyum yeteneği yüksek yapılar olarak takdim edilirler. Bu özgün yapıların personel rejimi, kamu çalışma ilişkilerindeki esneklik temelinde dönüşüme örnek bir uygulama niteliğindedir. Küçük, etkin, çekirdek bir teknik kadro olarak tasarlanır. Klasik bürokratik yapılardaki hantal ve verimsiz insan kaynaklarına bir alternatif olarak hayata geçirilir. Pilot uygulama sayılmazsa, 2010 yılından bugüne, ajans personeli, denetim otoritelerinin bulgularıyla, sorunsuz bir çalışma hayatına sahip olmamıştır. Bu çalışma, kalkınma ajanslarının personel rejimini, tarihsel-toplumsal bağlamı içinde inceler. Öncelikle, kamu hizmetlerinin neoliberal koşullara uyarlanış sürecinde kalkınma ajanslarının konumunu arar. Bağlantılı olarak, kamu çalışma ilişkilerindeki esnekleştirme stratejisiyle kalkınma ajansı personel rejimi arasındaki ilişkiyi inceler. Son olarak, kalkınma ajansları üzerine yayımlanan denetim ve faaliyet raporlarını mukayese ederek ajans personel rejiminin on yıllık uygulamasını tartışır. Klasik bürokrasiden kopuş idealinin uygulamada kuralsızlaşmaya varabildiğini keşfeder
Anahtar Kelimeler : Kamu çalışma ilişkileri, kalkınma ajansı personel rejimi, esnekleştirme, kuralsızlaşma