ÖZ

Bu çalışma, refah devletinin dönüşümü çerçevesinde, Türkiye’de sosyal güvenlik sisteminde gerçekleşen son reformu analiz etme amacını taşımaktadır. Bu çerçevede, söz konusu reformun sosyal güvenlik sisteminin yapısal sorunlarına yönelik uygun çözümler sağlayan bir yapılanma olup olmadığı sorusu yanıtlanmaya çalışılacaktır. Türkiye’de refah rejimi ve sosyal güvenlik sisteminin özellikleri ayrıntılı olarak analiz edildiğinde, söz konusu reformun sistemin yapısal sorunlarına uygun çözümler üretmediği görülmektedir. Gerçekleşen düzenlemeler kapsamında, reform sürecinin, neo-liberal piyasa koşullarına uygun biçimde refah devletinin dönüşümünün yansıması olduğu anlaşılmaktadır. Bu koşullar altında, reformun temel amaçlarının refah sistemi içinde kamusal sunumun çekiciliğinin azaltılması ve refah hizmetlerinde piyasalaşmanın sağlanması olduğu görülmektedir. Ancak, bu uygulamalar, Türkiye’de düşük gelirli nüfus gruplarının sosyal güvenlik haklarına erişimi açısından ciddi sınırlılıkları içinde taşımakta ve geniş nüfus grupları için gelir dağılımı eşitsizliğini yeniden üretmektedir