Ekonomi ve Hukuk Dergisi

Makalenin Dili

: tr

  • Engin Yıldırım
  • Banu Uçkan Hekimler
İşverenlerin Sendikasızlaştırma Modelleri Ve Türkiye Örneği

ÖZ

Dünyanın birçok bölgesinde sendikacılığın gerilemesi, değişen ekonomik ve siyasi koşullarla açıklanmaya çalışılsa da devletin ve işverenlerin sendikalara karşı hasmane ve şüpheci yaklaşımı, endüstri ilişkilerinde geçmişten bu yana yaygın olarak görülen bir durumdur. Sendikadan kaçınma kavramının birbiriyle ilişkili iki farklı boyutu bulunmaktadır: Sendikaları sindirme ve sendikaları ikame. Makale, Roy 1980 ve Gall 2004 tarafından geliştirilen tipolojilere dayalı olarak sendikalardan kaçınma politikalarını incelemeyi amaçlamaktadır. İşverenler sendikalardan kaçınma stratejilerinde esas olarak yasal düzenlemelerdeki boşluklardan yararlanmakla birlikte, makro ekonomik ve siyasi yapılar da işverenlerin sendika karşıtı politikalar izlemelerine imkan sağlamaktadır. Türkiye’de örgütlü işyerleri sendikasızlaştırılarak veya örgütsüz işyerlerindeki işçilerin örgütlenmesi zorlaştırılarak sendikaların gücü ve etkisi azaltılmakta; ancak sendikalar, işverenler tarafından uygulanan bu politikalar karşısında kurumsal ve yasal olarak korunmamaktadırlar
Anahtar Kelimeler : Sendikasızlaştırma, sendika karşıtlığı, sendikasızlık ve sendikalara karşı direnç
Unıon Bustıng Models and The Case of Turkey

ABSTRACT

Although the retreat of trade unionism in many parts of the world has usually been attributed to changing economic and political conditions, state suspicion and employer hostility towards trade unions has been a widespread feature of industrial relations scene since in its early days. The concept of union avoidance consists of two different but not unrelated dimensions: union suppression and union substitution. It is against this background that the paper aims to examine union avoidance policies on the basis of typologies developed by Roy 1980 and Gall 2004 . Although employers mainly exploit loopholes in the legislative frameworks in their union avoidance strategies, it is macro economic and political structures that enable them to pursue anti-union policies. Trade unions in Turkey are not institutionally protected by employers’ hard line policies, which have led to a decline in union influence by de-unionizing organized enterprises or by making it difficult for unions to organize workers of unorganized workplaces
Keywords : Union busting, anti-unionism, non-unionism, resistance to trade unions

Kaynak Göster

APA
YILDIRIM, E., & UÇKAN HEKİMLER, B., & . ( 2010). İşverenlerin Sendikasızlaştırma Modelleri Ve Türkiye Örneği. Çalışma ve Toplum, 2(25), 163-184. https://doi.org/